Breng jij mij weg tot aan de brug?
Ik ben zo bang om daar alleen te staan.
Als we daar zijn ga niet direct terug;
maar wacht…tot dat ik over ga en zwaai me na.
Dan voel ik mij heel veilig en vertrouwd.
Breng jij mij weg tot aan de brug?
Ik heb geen idee hoe diep het water is.
De overkant lijkt mij zo ver
je kunt de oever hier niet zien
zo ver het oog reikt zie ik mist.
Ik twijfel aan het verder gaan.
Je angst voor de dood
is als je angst voor het leven.
Het nieuwe lijkt te groot om
het oude maar op te geven.
in de diepte van je verlangen
ligt de kennis van het nieuwe leven
zoals een vlinder al weet van vliegen
in zijn donkere cocon.
Breng jij mij weg tot aan de brug?
En ga dan niet te vlug terug
Zwaai jij mij na als ik er overga?
Een heel klein duwtje in mijn rug,
is alles wat ik nog verlang van jou.
Dank voor je liefde en je trouw.
Ik ga nu gauw.
Want het begin is reeds in zicht
Ik voel de warmte van een licht
Antoine Lacet